بیست و ششمین نشست شورای حکام برنامه محیط زیست ملل متحد

بیست و ششمین نشست شورای حکام برنامه محیط زیست ملل متحد (یونپ) و مجمع جهانی وزرای محیط زیست، دوم الی ششم اسفندماه سالجاری ، در مقر برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد در نایروبی کنیا برگزار می گردد.

متعاقب تصمیم 242/53 مجمع عمومی،‌در 28 جولای 1999،  درخصوص گزارش دبیرکل پیرامون زیستگاه انسان و محیط زیست، ‌شورای حکام،‌ نشست جهانی در سطح وزرای محیط زیست جهت بررسی موضوعات مهم و نوظهور درحوزه محیط زیست برگزار می گردد. رایزنی های وزرا طی اجلاس بیست وششم برروی  سیاستهای نوظهور تحت موضوع کلی "سهم یونپ در آماده سازی فرآیند کنفرانس توسعه پایدار ملل متحد ( که ریو+20 خوانده می شود)"  که در سال 2012 در ریو دو ژانیرو برزیل برگزار می گردد،‌ تمرکز خواهد کرد. همچنین دو موضوع تخصصی دیگرتحت عنوان " اقتصاد سبز" و " حاکمیت بین المللی زیست محیطی" در نشست بررسی خواهد شد.   

                              

شورای حکام اولین روز کاری خود را با تمرکز بر موضوع همکاری برنامه محیط زیست ملل متحد با کمیسون توسعه پایدار در آماده سازی اسناد اجلاس زمین در سال 2012 تحت عنوان "ریو +20" و با حضور ۸۰ مقام عالی رتبه و نمایندگان ۱۴۲ کشور جهان آغاز کرد.

نقش جوامع بومی و مدنی در پیشبرد اهداف توسعه هزاره

دستور کار 21،  اجلاس زمین (Rio Summit)

به منظور مقابله با آثار جانبی توسعه صنعتی بر محیط زیست و بهره برداری گسترده انسان از منابع طبیعی، کنفرانس جهانی محیط زیست و توسعه در سال 1992 با نام اجلاس زمین در ریودوژانیرو برزیل، برگزار گردید که تدوین و انتشار برنامه قرن بیست و یکم توسعه و محیط زیست جهان تحت عنوان" دستور کار 21" حاصل آن گردید.   

                                       

در مقدمه فصل اول دستور کار 21 آمده است : " بشریت در لحظه حساسی از تاریخ قرار دارد، نابرابری بین کشورهای مختلف و درون هر کشور ، به سوی جاودانه شدن در حرکت است. فقر و گرسنگی ، فقدان بهداشت و بی سوادی رو به وخامت گذاشته و اکوسیستم هایی که حیات ما به آنها متکی است ، پیوسته رو به زوال است . ادغام مسائل توسعه با مسائل زیست محیطی و توجه بیشتر به این دو موجب می شود نیازهای اساسی همه افراد بشر تامین گردد و سطح زندگی آنها ارتقا یابد، اکوسیستم ها بهتر حفظ و اداره شده و آینده ای بی خطرتر و سعادتمندتر در انتظار جهانیان باشد. هیچ کشوری نمی تواند به تنهایی به این مهم دست یابد مگرهمراه با هم و در مشارکتی جهانی برای توسعه پایدار."

در این راستا، دست اندرکاران توسعه به شکست برنامه ریزی متمرکز پی برده و تشخیص داده اند که جوامع محلی در ساماندهی امور و استفاده مناسب از منابعی که در اختیارشان  می باشد ، ظرفیت بالایی دارند . امروزه در برنامه ریزی های توسعه ، دولتها بستر بیشتری برای بخش خصوصی و نیروهای محلی ایجاد و آنها را تشویق و ترغیب می کنند. از آنجا که، یک سیستم برنامه ریزی و تصمیم گیری متمرکز، نمی تواند از دانش و تجربه مقامات محلی ، که به واسطه حضورشان در محل ، فرصت ارتباط بیشتر با جامعه و مشکلات را دارا می باشند، بهره گیرد بی شک استفاده از منابع انسانی بومی کمک و فرصت بزرگی در رسیدن به اهداف توسعه پایدار خواهد بود.

پنج شهر شگفت انگیز سبز جهان.....مسدر، زمرد سبز خلیج فارس

                      Amazing Green Cities  

شهر سبز زمردی، شهری دارای معیارهای لازم برای کسب رتبه شهر سبز  جهان است و  در این راستا تعدادی از شهرهای اصلی جهان در لیست سالانه ای که توسط کارشناسان گردآوری می شود، آورده شده است.   

معیارهای مورد نظر جهت انتخاب شهر نمونه شامل برنامه ریزی شهری و شاخصهای زیست محیطی، منابع به کارگیری انرژی، مصرف و انتشار انرژی ، بعلاوه روشهای حمل ونقل شهری است، گزینه هایی مانند زندگی سبز (شامل: دسترسی به پارکهای عمومی، مشاغل سبز و ساختمانهای پایدار) و همچنین  دورنمای سبز (مانند بازیافت) مورد توجه کارشناسان جهت انتخاب شهر سبز جهان بوده است.

با توجه به اینکه چالشهای ویژه مناطق شهری پیش روی انتخاب شهر سبز،مانند  جمعیت بالای مردم، حجم زیاد ترافیک، زباله و آلودگی هوا  که فقط تعدادی از موانع  هستند و همچنین اینکه 75% از انرژی جهان توسط مناطق شهری جهان مصرف می شود ( منبع: اتاق خبر صنعتی شبکه توماس) این انتخاب صورت می گیرد.

شهرهای سبز معرفی شده، توازن مدیریتی خاصی در خصوص نیازهای جاری خود، بدون به خطر انداختن آینده شهر ( و محیط زیست) اجرا نموده اند. پنج شهر شگفت انگیز ذیل نه تنها به خاطر  فعالیتهای سبز بلکه به خاطر رهبری، مدیریت و ابتکارات سبز شهرت یافته اند

1-      ریکجاویک، ایسلند

2-     ونکور ، کانادا

3-     پورلتند

4-     کپنهاگ ، دانمارک

5-     مالمو، سوئد

در دهه 1990 کشورهای صنعتی سراسر جهان ، حرکت مشترکی  بر ضد گرم شدن زمین و تغییرات آب و هوا آغاز و  پروتکل کیوتو را طرح و تصویب نمودند. این توافقتنامه به فرض کاهش اثرات تغییرات آب و هوا از طریق کاهش شش گاز گلخانه ای مورد توافق واقع شد: دی اکسید کردبن، متان، اکسید نیتروژن، هیدرو فلورو کربن، پر فلورو کربن و هگزا فلورید کربن .

دولتها از زمان تصویب این پروتکل در سال 1997و الحاق به این پیمان، قانوناً  به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خود تا میانگین 5 درصد زیر میزان گزارش شده در سال 1990 طی یک دوره 4 ساله از سال 2008 تا 2012 متعهد شده اند(منبع بی بی سی). گاهی  بعضی روشهای کاهش سطح انتشار، شامل پذیرش منابع انرژی تجدید پذیر مانند انرژی خورشیدی و نیروی بادی،  فعالیتهای کشاورزی پایدار و ارتقاء راندمان  انرژی می باشد.

شهر سبز آینده:

مسدر، ابوظبی، امارات متحده عربی

در خاورمیانة  خیس شده در نفت، امارت ابوظبی 10 میلیارد دلار برای ساخت شهر سبز زمردی با عنوان مسدر هزینه کرده است.

مسدر، بر پایه بکارگیری از منابع تجدید پذیر و پایدار شامل انرژی خورشیدی ، نیروی بادی و سوختهای زیستی برای تصفیه آب و انرژی، بعلاوه سیستم حمل و نقل ریلی نوری مترو برپا خواهد شود

ساخت مسدر در ابتدای سال 2008 آغاز شده و طبق برنامه زمان بندی شده این پروژه بایستی تا پایان دهه آینده یعنی سال 2020  تکمیل گردد. این شهر 5 کیلومتر مربعی  با جمعیتی حداکثر حدود 40 تا 50 هزار سکنه خواهد بود.  

خبر: وبلاگ محیط زیست جهانی  

منبع خبر :    http://science.howstuffworks.com/five-amazing-green-cities5.htm

گیاهان تولید کننده انرژی، تأمین کننده سوخت آینده

در سالهای اخیر از گیاهان پرانرژی مانند محصولات زراعی،  نخل و جلبک که معمولا دارای پتانسیل تولید سوخت زیستی هستند،  برای تولید اتانول و سوخت های زیستی استفاده می شود. دامنه این محصولات از محصولات سنتی نظیر ذرت، جو، سویا و محصولات ویژه نواحی استوایی و نیمه استوایی، نیشکر، جاتروفا، کافیا، و حتی برخی از گیاهان نامتعارف نظیر جلبک متغیر است و مناطق مختلف جهان دارای منابع انرژی ارگانیک تجدیدپذیر متفاوتی هستند.

سرپرست باغ ملی گیاه شناسی آمریکا معتقد است که ریشه و یا ساقه  می تواند به عنوان سلولز برای مقواهای کاغذی و یا اتانول" و یا به عنوان سویای خوراکی استفاده شود. "طول آنها به 1.8 متر رسیده و بازده محصولشان بسیار زیاد است.  تولید سوخت دیزل مصنوعی "بسیار پاک" ساخته شده از منابع زیست توده نظیر چوب و یا نوعی علف و نهایتاً، تولید الکتریسیته ، از مزایای این طرح می باشد.

دانشمندا ن معتقدند که باقی مانده محصولات بسیار معمولی که شما نمی توانید هزینه زیادی برای جابجایی آنها در مسیرهای طولانی بپردازید و انتقال آنها مقرون به صرفه نیست، می تواند به جای سوزاندن ،  در همان محل از آن برای تولید انرژی مود نیاز خود و یا دیگر سوخت ها استفاده کرد، هدف کاهش هزینه چنین واحد های انرژی و ایجاد فرصتی برای مستقل کردن مزارع از نظر انرژی است.

موتور جستجوی اینترنتی سبز

از این پس موتور جستجوگراینترنتی استرالیایی، به کاربران اینترنت در 14 کشور جهان این امکان را می‌دهد؛ تا با استفاده از امکانات این سایت و با کاشت درخت در تعدیل انتشار گاز کربن مشارکت کنند. موتور جست‌ وجوی اینترنتی Ecocho که چند روزی است که از راه‌اندازی آن می گذرد، مدعی است نخستین موتور جست‌ وجوی اینترنتی سبز جهان است.

این موتور که از فنآوری موتورهای جست‌وجوی گوگل و یاهو استفاده می‌کند، قصد دارد به ازای هر هزار جست‌وجویی که کاربران از طریق سایتش انجام می‌دهند با حمایت از کاشت دو درخت به جبران انتشار گازهای گلخانه‌ ای بپردازد. تیم مک دونالد (بنیانگذار Ecocho) ، با گوگل و یاهو برای دریافت درصدی از درآمد تبلیغات توافق کرده و از این پول برای خرید اعتبار تعدیل کربن از طریق برنامه‌ کاهش گاز‌های گلخانه ا‌ی دولتی NSW استفاده می کند.

 بر اساس این گزارش این موتور جست‌وجو در استرالیا، آمریکا، فرانسه، آلمان، ایتالیا و نه کشور دیگر راه‌اندازی شده است. در این سایت تعداد درختهای مورد حمایت و میزان گاز کاهش یافته  co2 ناشی از جستجوی اینترنتی نیز به نمایش گذاشته می شود.

شما می توانید از این پس از جستجوگر اینترنتی سبزwww.ecocho.com برای جستجوی مطالب خود استفاده نموده و در کاهش گازهای گلخانه ای سهیم باشید.