شهرسازی سازگار با محیط زیست

در زیرگفتگوی داگلاس فار، آرشیتکت و شهر ساز آمریکایی با یکی از شبکه های آمریکایی پیرامون پروژه شهرسازی سازگار با محیط زیست و مراحل پیشرفت آن تاکنون،  آورده شده است که علاقه مندان میتوانند از آن ایده گرفت و پروژه هایی در سطح کوچیکتر و یا حتی وسیعتر تعریف کنند.

داگلاس فار، آرشیتکت و شهر ساز، مؤسس و مدیر عامل شرکت فار و شرکا، واقع در شیکاگو است که  طراحی های معماری و شهر سازی این شرکت بر مبنای سازگاری با محیط زیست انجام می شود. فار به علاوه، ریاست مشترک کمیتۀ تخصصی شهر سازی نوین کنگره، ریاست کمیتۀ محیط زیست شیکاگو، وابسته به انجمن آرشیتکت های آمریکا، و نیز مدیریت کمیتۀ اصلی توسعۀ محلات شهری وابسته به پیشتازی در صرفه جویی انرژی و طراحی محیط زیستی (LEED) شورای ساختمان سازی سبز آمریکا را به عهده داشته است.

شهر سازی سازگار با محیط زیست، یعنی ایجاد محلات مسکونی متراکم، قابل پیاده روی و مجهز به وسایل نقلیۀ عمومی است که زیر بنا و تأسیسات آن از لحاظ مصرف انرژی و آب کم مصرف و ساز گار با محیط زیست باشد. وقتی یک ساختمان سبز طراحی می شود، همان مقدار هزینه صرف می شود که  برای یک ساختمان سنتی نیاز به صرف هزینه است، اما به روشی دیگر و با نتیجه ای بهتر. گاهی باید اضافاتی را پرداخت. اما اطمینان خواهید داشت که ساختمانی با مصرف آب یا برق کمتر را ساخته اید، و شاید هم هر دو، و می توان با گذشت عمر ساختمان یا بلکه زود تر، هزینه های اضافی را درآورد.وقتی یک محلۀ مسکونی سازگار با محیط زیست طراحی و ساخته می شود، می توان برای جزئیات خاص آن پول کمتر و یا بیشتری صرف کرد و با ایجاد تغییرات گوناگون، طرحی را ارائه داد که پاسخگوی انتظارات خریدار باشد. اما تحلیل هزینه- منفعت آن باید شامل منافع عمومی هم بشود. هدف نهایی ساختمان سازی سبز ایجاد واحد های خودکفاست: تولید و استفادۀ مجدد از منابع، در عوض بلعیدن انرژی و منابع عمومی. این موضوع به نوبۀ خود شرایط مناسبی برای کاستن از ابعاد خدمات عمومی پدید می آورد. این موقعیت ها، در طراحی یک سیستم شهری سازگار با محیط زیست، مرتبأ افزونی می یابد.

جنبش ساختمان سازی سبز به منزلۀ پیشگام در ساخت و ساز سازگار با محیط زیست در آمریکا، الگو هایی را ارائه می دهد تا تأمین کنندگان مصالح ساختمانی، شرکت های باربری، و شرکت های حمل و نقل تا با ساختمان سازی سبز مخالفتی نداشته باشند. بسیاری از شرکت های بزرگ، از آغاز ، به عضویت شورای ساختمان سازی سبز آمریکا درآمده اند.

جهت اجرایی تر شدن طرح باید پول سازان سیستم فعلی را شناسایی کرد  و به آنان تفهیم کرد که شهر سازی سازگار با محیط زیست چه امکاناتی در اختیار آن ها قرار می دهد. به همین منظور تصور می شود  امکان زیادی برای ایجاد یک اتحاد بزرگ وجود داشته باشد. ساخت وساز شهری سازگار با محیط زیست یکی از بزرگ ترین فرصت های اقتصادی است که دنیا تا به حال شاهد آن بوده است. در اروپا و کالیفرنیا به اثبات رسیده که می توان به محیط زیست اهمیت داد و در عین حال، از توسعۀ اقتصادی نیز برخوردار بود.

توسعۀ محلات شهری LEED وابسته به شورای ساختمان سازی سبز آمریکا برای اولین بار در خصوص  استاندارد های ساخت و ساز سازگار با محیط زیست که تا به حال بی سابقه بوده، درحال کار و فعالیت است و در سال 2007 ، پیش نویس سیستم درجه بندی آن را به پایان رسانیده و برای به کار گیری آن استاندارد ها پروژه های آزمایشی ترتیب داده است.

پروژه های سازگار با محیط زیست هنگامی به نتیجه می رسند که یک شهرداری یا یک واحد دیگر دولتی از این نظریه حمایت کند، سازنده ای در میان باشد که پتانسیل را برای چنین بازاری را یافته و همین طور یک تیم معماری متشکل از برنامه ریزان و طراحان نیز برای ارائۀ طرح ها اعلام آمادگی نماید. بنا براین، تحقق یافتن چنین پروژه هایی مستلزم تعهد پذیرفتن گروه های متعدد است.
یکی از راه های درگیر کردن مردم چالش معماری 2030 است، که مقصود از آن کاهش قابل ملاحظۀ انتشار دی تکسید کربن تا سال 2030 می باشد، که این کار از طریق شیوه های نوین برنامه ریزی و ساخت بنا ها و توسعه صورت می گیرد.

اینکه در زمینه توسعه شهری سازگار با محیط زیست با مشکلات و اجبارهای داخلی  سروکار داشته باشیم، وضعیت کلی اقتصادی، و بهداشت عمومی و رفاه مردم بهتر می شود. آن چه شهرسازی سازگار با محیط زیست وعده می دهد، تراکم زندگی محلی و هماهنگی هر چه بیشتر آن با طبیعت است