محیط زیست جهانی

GLOBAL ENVIRONMENT

محیط زیست جهانی

GLOBAL ENVIRONMENT

قطب جنوب، محلی برای بازیافت پسماندهای پایگاههای روس

خاطراتی از سفر اولین زن ایرانی به قطب جنوب

اولین زن ایرانی که در سال ۲۰۰۱ به قطب جنوب سفر کرده گلاره ارسطافر ایرانی ساکن هلند و شاغل در بخش بین الملل  و مسئول بخش جنوبگان و شمالگان ، وزارت کشاورزی، طبیعت و کیفیت غذایی هلند در شهر لاهه است. گلاره، متولد ۱۳۵۷ تهران است که بعد از ازدواج نام خانوادگی نادر را اختیار کرده‌است. تا ۱۰ سالگی در ایران بوده‌ و بعد از آن در کشورهای مختلف اروپایی و کانادا سکونت داشته‌است. سفری که به منطقه قطب جنوب داشته در ژانویه سال ۲۰۰۱ یعنی در نیمه تابستان  در نیمکره جنوب،  به یکی از جزایر در شمال غربی جنوبگان بوده است

او به پونتا آرناس جنوبی‌ترین شهر جهان یا بعبارتی به آخر دنیا سفر کرده و سفر جنوبگان خود را از آنجا آغاز کرده است.

وی از تجربه اش در سفر و علت سفر به قطب جنوب می گوید: کلاً یک ماه و یک هفته در ناحیه قطبی بودم. تحصیلات من در کانادا در رشته" مهندسی کشاورزی و در هلند در زمینه جغرافیای فیزیکی بود. سفر به منطقه" قطب جنوب هم به عنوان دوره کارآموزی برای همین رشته جغرافیای فیزیکی بوده است. در هلند یک حامی مالی پیدا کردم که من را برای کارآموزی وارد برنامه‌ای به اسم «مأموریت جنوبگان» کرد. منظور از جنوبگان هم کل ناحیه قطب جنوب است.

 

                          

گلاره می گوید: از پونتا آرناس جنوبی‌ترین شهر جهان که در شیلی واقع است و اهالی آمریکای جنوبی به آن "آخرین نقطه دنیا" می‌گویند. با هواپیما به جزیره بلینگ‌هاوزن در ناحیه قطبی رسیده و در یک پایگاه علمی روسی مستقر شدیم. گروه ما از ۴ مرد و ۲ زن تشکیل شده ‌بود که به ‌جز من همگی اروپایی بودند. جالب اینکه رئیس پروژه ما هم از تکاورهای قدیمی انگلیسی سازمان جاسوسی ساس بود. مأموریت گروه ما بررسی راههای فشرده‌سازی و حمل و نقل زباله‌ها و پسمانده‌های پایگاه روس‌ها برای بازیافت بود. کلاً تلاش شد برای حل مسئله و معضل انباشته‌ شدن زباله در قطب جنوب که مخالف عهدنامه جنوبگان است راهکاری اندیشیده شود.  

ارسطافر گفت: انجام تحقیقات اولیه جغرافیایی و هواشناسی برای نصب ژنراتورهای بادی در منطقه و صحبت کردن با مقامات شیلی برای انتقال و بازیافت زباله ها در شیلی از وظایف اصلی من در این سفر بود.

ازجمله خطراتی که در طی سفر جنوبگان گروه اعزامی را تهدید کرد، طوفان قطبی بود که باعث کور شدن رادارهای هواپیما گردید و  دستگاه را با  مشکل اساسی مواجه کرد. از مشاهده عینی سفر تحقیقاتی جنوبگان پدیده گرم شدن زمین است. در منطقه‌ای که پایگاه روس‌ها پیش از این در تابستان‌ها هم پوشیده از برف بود، در زمان سفر  برف کمی را دربرگرفته بود. عهدنامه جنوبگان از توریستی شدن و مسکونی شدن قطب جنوب جلوگیری کرده وگرنه فعالیت‌های انسانی و ساختمان‌سازی مطمئناً،  باعث آب شدن بیشتر یخ‌ها می‌گردد. ولی اثر گرم شدن کلی جو زمین به‌ خوبی در سواحل قطب قابل مشاهده است و آب شدن کوه‌های یخی باعث بالا آمدن آب اقیانوس‌ها می‌شود که باعث مشکل برای بندرهای جهان از جمله بعضی از بندرهای جنوبی ایران خواهد شد.

گلاره ارسطا فر بعد از برگشتن از سفر به ‌مدت سه‌سال به عنوان «سفیر قطب جنوب» از طرف سازمان ملل در کشورهای مختلف از جمله ایران سخنرانی نموده  که موضوع سخنرانی‌هایش آگاهی پیدا کردن از اهمیت حفط قطب جنوب برای همه ساکنان کره زمین است.

شایان ذکر است در راستای سفر به قسمتهای مختلف جنوبگان، مهندس محمد رضا شکری کارشناس بیولوژی دریای مرکز ملی اقیانوس شناسی و مهندس حمید جدیری خداشناس و مهندس بابک امین تفرشی از جمله پیشگامان ایرانی سفر به قطب جنوب بوده اند.

نظرات 2 + ارسال نظر
زئوس جمعه 23 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 15:40

سلام کنفرانس بالی در آستانه شکست!!
گفت و گوهای سازمان ملل برای تغییرات آب و هوایی به دلیل اینکه اتحادیه اروپا و امریکا بر سر تصمیم به منظور کاهش انتشار گاز های گلخانه ای به بن بست رسیده اند در آستانه شکست قرار گرفته (منبع : شبکه الجزیره)

ضمنا
کنفرانس بالی برای دستیابی به توافقی بین المللی برای آب و هوا تمدید شد
(منبع : شبکه فرانس ۲۴)
موفق باشین خانم مهندس (امیدوارم خبرم قدیمی نشده باشه!!)

سلام... خیلی مرسی
از اینکه کنفرانس تمدید شد خیلی خوشحالم چون دوستم که الان توی اون کنفرانس بعنوان نماینده سازمان محیط زیست شرکت کرده میتونه یه چند روز بیشتر اونجا بمونه اما از اینکه مهمترین موضوع در حال حاضر محیط زیست جهان پیشرفتی نداشته ُ‌مطمئنم که به نفع سیاستهای آمریکا و به ضرر کشورهای در حال توسعه و در حال گذر اقتصادی تموم میشه .

زئوس شنبه 24 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 08:23

وضعیت اجمالی محیط زیست

براساس مطالعات صورت گرفته در سالهای اخیر (بانک جهانی- 1381) ، میزان تخریب منابع طبیعی تجدیدپذیر کشور و به طور مشخص جنگل و مرتع در ایران سالیانه رقمی بالغ بر 8/2 میلیارد دلار و خسارت ناشی از آلودگی حدود 2/3 میلیارد دلار یعنی مجموعاً 5 درصد کل درآمد ناخالص ملی یا GNP برآورد گردیده است.

میزان آلودگی هوا در یک سوم شهرهای بزرگ به ویژه تهران از استانداردهای جهانی بالاتر است، تخلیه فاضلاب از منابع مختلف در آب های پذیرنده بالاترین میزان در سطح منطقه و تخلیه فاضلاب شهری در دریای خزر بیشترین میزان در بین کشورهای ساحلی است.

طبق گزارش برنامه اقدام ملی مقابله با بیابان زایی در سال 1381 (مرجع ملی کنوانسیون جهانی بیابان زدایی ) حدود 45% اراضی کشور را سرزمین هایی با بارش کمتر از 150 میلی متر تشکیل داده و روز به روز بر وسعت این اراضی لم یزرع اضافه می شود یعنی اگر تغییرات آب و هوا مدیریت نشود بیش از 50% اراضی کشور در معرض تبدیل شدن به بیابان است.

طبق گزارش وزارت جهاد کشاورزی (1380) در بررسی طرح تعادل دام و مرتع که با شکست رو به رو شده است حداکثر ظرفیت برد مراتع کشور 37 میلیون واحد دامی تشخیص شد در حالی که در همان سال تعداد واحدهای دامی در ایران 129 میلیون واحد بود و این به معنای فرسایش و تخریب خاک در سطح وسیع می باشد. طبق آمار موجود در سازمان حفاظت محیط زیست بیش از 600 هزار قبضه اسلحه شکاری مجاز در دست شکارچیان بوده و بیش از دو برابر همین رقم اسلحه شکاری و غیرشکاری، خودکار غیرمجاز در اختیار متخلفین می باشد در حالی که کل جانواران وحشی مجاز برای شکار به ویژه پستانداران کمتر از پنج درصد (5%) اسلحه مجاز و غیر مجاز می باشد و این به معنای کاهش شدید جمعیت حیات وحش و انقراض نسل بسیاری از گونه های ارزشمند می باشد.





وضعیت جهانی و تصمیمات فرا ملی

طبق گزارش برنامه محیط زیست ملل متحد آلودگی بیش از حد استاندارد هوا، آب و خاک سلامت بیش از 3/2 میلیون نفر از ساکنان کره زمین را به خطر انداخته است، خسارات مردم جهان در اثر گسترش بیابان های بزرگ ناشی از تغییرات آب و هوا سالانه بالغ بر 42 میلیارد دلار می باشد.

در مقابل بعد از کنفرانس جهانی محیط زیست در استکهلم (1972) نگاه جدید و عزم راسخ جهانی و استراتژی های نسبتاً موثر جهت حفاظت محیط زیست و توسعه پایدار ایجاد و به مورد اجرا گذاشته شد و به دنبال اقدامات بین المللی کشورها نیز مقوله محیط زیست را به عنوان مبرم ترین نیاز جامعه خود برای دستیابی به توسعه درک کرده و قوانین و مقررات، ساز و کارهای لازم و زیرساخت های اساسی در قالب تشکیلات و سازمان های معتبر را به وجود آورده و با مدیریتی کارآمد و موثر در تمام عرصه های کشور خود نسبت به حل مسایل و معضلات زیست محیطی همت گماشته اند تا جایی که در حال حاضر بیش از 112 کشور دارای وزارت محیط زیست (وزارت با عنوان محیط زیست با همراه عناوین مشابه و هم نسخ) و حدود 30 کشور نیز کلیه وظایف محیط زیست را در قالب یک «سازمان» توانمند تحت مسئولیت بالاترین مقامات کشور بر عهده دارند.
منبع : انجمن متخصصان محیط زیست ایرن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد